Wierszokleta - Reaktywacja

Na temat życia...

Codziennie myślę, marzę, robię,

Żyję! Dlaczego, po co, z kim i jak?

Nieważne!

Chodzę, tworzę, mnożę, zbieram,

A co? A nic!

Więc myślę, marzę, robię, chodzę, tworzę, mnożę, zbieram!

Żyję?!

Jestem, Byłem,

Chodziłem i żyłem,

Nieważne!

Ostatki - Starość

Szczęśliwe chwile, choć tak ulotne,

Pamiętaj o nich.

Gdy pracujesz lub odpoczynkiem się raczysz,

Pamiętaj o nich.

Niegdyś każde niepowodzenie z żalem witałeś,

Lecz teraz wiesz, że to tylko chwila, one powrócą,

Pamiętaj o nich.

Dziś jesteś jak ranny wilk, opuszczony przez stado,

Skazany na śmierć, załamany.

Pamiętasz o nich?

Zaszczuty przez własne myśli,

Wciąż rodzinę wspominasz,

Lecz ich już nie ma, odeszli...

Zapomnij o nich.

Ciało

Na twardej powierzchni skrajnej lewej dłoni

Widnieje odbicie twarzy mojej

Fragment policzka w palcu małym

Zaobrączkowanego paznokieć wskazuje połowę nosa

Środkowy centralny punkt twarzy odbija

Pozostałe dwa palce prawą analogię stojących po lewej od środka

Twarz się wykrzywia w znajomym grymasie

Narcystyczne spazmy burzą cały porządek

Ale dla mnie nic poza odbiciem nie ma już sensu

Powoli z uśmiechem na ustach

Przenoszę wzrok na twardą powierzchnię skrajną prawej dłoni...